Haar grootste trauma is niet eens haar verleden

Haar grootste trauma is niet eens haar verleden –

de oorlog, de angst, de vlucht, het gemis.

Haar grootste trauma is het heden te leven

in een land dat haar thuis nog niet is.

Ze worstelt met woorden die zin kunnen geven

aan haar bestaan; de taal is een strijd.

Ze kwam hiernaartoe voor een beter leven.

Nu huilt ze meer dan in de verleden tijd.

Toch vecht ze door, met moed en vertrouwen

‘Later ga ik zingen, voor in de kerk!’

‘Satanja’ bemoedig ik = ‘dat gaat je lukken!’

Zoveel respect voor haar inburgeringswerk.

Haar grootste trauma is niet eens haar verleden.

Een nieuw leven kost moeite en pijn.

Laten we haar een veilig thuis geven,

met handen en voeten ruimhartig zijn.