Vechten voor vrijheid

Ik zit erbij en kijk ernaar. Ben benieuwd of de Libische leider al uit zijn zeer goed bewaakte maar toch gekraakte verstopplekje is getrokken. Hoewel geen mens gelooft dat hij daar kalm zit te wachten op zijn belagers. Ik glimlach om het buit gemaakte golfkarretje. Dat elke blije burger een geweer om zijn schouder draagt valt me nauwelijks op. Laat staan dat ik nadenk over vergunningen en schietclubs enzo. Ik neem nog een slok koffie, kijk wat het weer op Ameland doet het komende romantische weekend, en zet de laptop aan om de boekhouding te doen. Of wat te hyven.  En ach, heeft Bernard inmiddels al 7 dochters?

Terwijl ik de betalingen accordeer, glijden mijn gedachten terug naar de beelden op het journaal.  Een golfkarretje? Een gouden Kalasjnikof? Zomaar uit het huis van de kolonel geroofd? Hoe zou dat voelen? Ik probeer me in te denken welke omstandigheden het zouden rechtvaardigen om het servies op Huis ten Bosch te plunderen, of de tuinstoelen van Mark Rutte als trofee over straat te slepen. En dat alles terwijl je niet zeker weet of ze thuis zijn…en wel zeker weet dat ze iets hebben dat zwaarder is dan een Kalasjnikov…

De laatste slag om Nederland is een generatie geleden, en het tuinhuisje van Adolf was onbereikbaar voor onze opa’s en oma’s. Heden ten dage hebben we veel te klagen, maar geen zwaar juk te dragen waar we ons van willen ontdoen met alles wat in ons is.

Maar elders op de aardkloot vallen corrupte overheden bij bosjes om, en is voor Jan van de straat het vechten voor vrijheid een dagelijkse bezigheid geworden. De getoonde ontlading en agressie zijn uitbarstingen van een jarenlang opgewonden tijdbom, door onrecht en onderdrukking, en van de maandenlange bloedige strijd. Libië staat boven aan de lijst van Afrikaanse landen als het gaat om menselijke ontwikkeling. Het land heeft een van de hoogste bbp’s van het continent, vanwege de olie. Klinkt niet onaardig. Maar het autoritaire bestuur van dictator Khadafi heeft de bevolking 40 jaar in zijn greep gehad en Jan modaal heeft niet echt meegegeten uit de ruif. Of wel, maar ook een weldoorvoede gevangene doet een moord voor een uitbraak. De rebellen zijn getergd en ruiken de overwinning, met steun van het volk in de rug en van de NAVO in de lucht. Ze  staan met 2 benen in de ivoren toren van hun vijand, en doen alles om hem te intimideren. Als ze zijn onderbroek hadden kunnen vinden, zouden  ze het voor het oog van de wereld in de fik hebben gestoken. Een voet op zijn nek, hij kan geen kant meer op.

Maar niet heus, want hij is er niet… Zou hij echt geschrokken zijn van die buurjochies in zijn achtertuin? Of zet hij ze straks grijnzend op de gang en laat ze strafwerk maken? Hoe gaat dit verder, wie wordt de beste verliezer en wat levert het op?

In onze, eens zwaarbevochten, vrijheid worden buitenechtelijke kinderen geboren, ongeboren kinderen gedood en gaat een Nederlands model op visite bij de zoon van Khadafi. En valt uit het raam…

Tja, waar zou je je nog druk over maken. We hebben immers vrijheid?

Yes, het wordt droog zaterdag…

Leef als vrije mensen, zonder de vrijheid te misbruiken als dekmantel voor zondige praktijken. Met uw vrijheid moet u God dienen.